Byłem trochę w rozdrożu. Miałem ochotę pojechać na Ślęzę, ale nie dawały mi spokoju te duże odrzańskie klenie. Animacja z satelity wskazywała na deszcz…
Czytaj więcej:Od kilku sezonów uczę się łowić sandacze. Nie będę pisał o łowieniu na woblery, czy silikonowe przynęty. O tym można zapełnić cały dysk komputera.
Czytaj więcej:Wiosna to dla spławikowca czas płoci, jazi i kleni. Choć zmienna pogoda wpływa na zmienny apetyt ryb to i tak właśnie teraz jest szczególna szansa na…
Czytaj więcej:Mogę październik już podsumować. Początek miesiąca był obiecujący- z upływem czasu efekty coraz słabsze. Chciałem zapunktować solidnymi…
Czytaj więcej:Wychodząc z rehabilitacji poczułem niedosyt. Na ogół schodziłem na parking słaniając sie na nogach, cały obolały i zniechęcony do dalszej…
Czytaj więcej:Przez kilka dni otrzymywałem wiadomości o fajnych połowach. U mnie niestety nie było różowo. Coś się działo, ale gdy siadło na kiju to…
Czytaj więcej:Trzy lata, kilkaset godzin na rzeką - tyle trwa moja przygoda z pstrągami potokowymi. W międzyczasie przeczytałem też dziesiątki poradników.
Czytaj więcej:Drgająca szczytówka to niezwykle skuteczna metoda wędkowania. Jak dobrać sprzęt? Jak nęcić i łowić? Odpowiedzi na te i inne pytania o…
Czytaj więcej:Kwiecień jest okresem kiedy lin i karaś budzą się na dobre z zimowego letargu i ruszają na wyżerkę, "budujac masę" przed tarłem...
Czytaj więcej:Zbiorczo podsumuję moje listopadowe łowy feederem. Miesiąc zacząłem od łowienia w nurcie aby stopniowo przenosić się w nieco spokojniejsze…
Czytaj więcej:To jest ryba, którą jestem przekonany- miałem wczoraj na kiju dwa razy. Pierwsze branie po zmroku i po zacięciu wiem, że to nie jest ani sandacz…
Czytaj więcej:Marzec tego roku odwzorował stare pogodowe porzekadło "w marcu jak w garncu". Wiosna wdarła się impetem i rozgościła za dnia, aczkolwiek nocą,
Czytaj więcej:Klenia złowiłem 9 marca na rzece Nene. Nad wodę przyjechałem jak zwykle okolo 7. Było około 8 stopni, woda dość mętna, szybko przygotowałem…
Czytaj więcej:Wiosna to dla spławikowca czas płoci, jazi i kleni. Choć zmienna pogoda wpływa na zmienny apetyt ryb to i tak właśnie teraz jest szczególna…
Czytaj więcej:W końcu jesień pokazała swoje drugie oblicze. Wiatr dudni w koronach drzew, jesienna słota za oknami. Temperatura też skoczyła kilka stopni w…
Czytaj więcej:Spontaniczna akcja... Rano wybrałem się na zakończenie Ligi Ślęzy gdzie po cichu liczyłem, że namówię niezawodnego w temacie muchowania…
Czytaj więcej:Od kilku sezonów uczę się łowić sandacze. Nie będę pisał o łowieniu na woblery, czy silikonowe przynęty. O tym można zapełnić cały dysk…
Czytaj więcej:Mocno się wahałem przed decyzją nabycia sprzętu muchowego. W mojej głowie był zakorzeniony wizerunek, że ta metoda jest zarezerwowana dla…
Czytaj więcej:Redaktor Jaceen to nie tylko doskonały spinningista- od jakiegoś czasu zakochał się również w muchówce. Tym razem zaprosił sympatyków…
Czytaj więcej:Jest to akwen dzierżawiony przez PZW okręgu Toruńskiego, położony w wsi Warpalice w gminie Osiek. Powierzchnia to 7,1 ha jeziorko typu…
Czytaj więcej:Królestwo szczupaków - taki właśnie epitet przewija się w rozmowach najczęściej, kiedy mówi się o rejonie archipelagu Blekinge.
Czytaj więcej:Wędkarska ekipa IPA Cieszyn II wybrała się na Bornholm. Kilka godzin nocnego "przelotu" na Bornholm i już można spuszczać zestawy. Filmowy…
Czytaj więcej:Bornholm, duńska wyspa w południowo-zachodniej części Bałtyku, zamieszkiwana przez 41 tys. mieszkańców. Takie i inne informacje można…
Czytaj więcej:Kilka lat temu koleje życiowego losu zmusiły mnie do przeprowadzki. Opuściłem rodzinne Mazury i zamieszkałem w Warszawie. Zmiana ta oprócz…
Czytaj więcej:Redaktor haczyk.pl- Jaceen, jest nie tylko świetnym spinningistą, ale również doskonałym twórcą woblerów. Tym razem postanowił wykonać
Czytaj więcej:Ostatni rok poświęciłem spinningowi. Przy tej okazji wróciłem do robienia własnych przynęt. Nie rezygnuję z nabywania wabików w sklepach, bo…
Czytaj więcej:Cormoran Corcast dlatego, gdyż ma jedną z największych szpul, jest lekki i go lubię. Pomimo wielu zalet, jedną z wad starego Corcasta jest…
Czytaj więcej:Świat się zmienia: układ sił politycznych, przemiany społeczne, ocieplenie klimatu. Któregoś dnia wszyscy - a dzień ten jest bliżej niż dalej - obudzimy się w całkiem innej rzeczywistości. My, jako społeczność wędkarzy, powinniśmy zdawać sobie sprawę z nieuchronności nadchodzących wydarzeń. To sprawa najwyższej wagi.
Od wielu lat obserwuję bowiem narastające w Europie niby pożądane, lecz mnie - jako wędkarza - niepokojące tendencje. Rozwijające się równolegle do nowych, pozytywnych trendów w wędkarstwie, które to mogą współgrać, ale też - co jest równie prawdopodobne - stać w sprzeczności (przynajmniej w pewnych aspektach) wobec interesów niektórych grup społecznych czy instytucji, których istnienia i wpływów już teraz nie możemy bagatelizować.
O czym dokładnie mówię?
EKOLODZY I WĘDKARZE: ZBIEŻNOŚĆ INTERESÓW
Otóż społeczeństwo Europy staje się coraz bardziej wrażliwe na problemy natury. Świadome tego, że Ziemia nie jest już tylko naszym - ludzi - światem. I że o planetę należącą do wszystkich i wszystkiego co na niej istnieje, trzeba dbać. Teoretycznie, idealnie wręcz w rozwijający się szybkim tempem ruch proekologiczny wpisujemy się my, wraz z naszymi sztandarowymi zdobyczami ostatnich lat, w trakcie których wędkarstwo przeszło prawdziwy renesans. Wychodząc poza niegdyś właściwe mu ramy, dziś nie jest już tym czym wczoraj. To już coraz częściej nie metoda pozyskiwania ryb w celach konsumpcyjnych czy też jedynie forma spędzania wolnego czasu. Mówiąc krótko: wędkarstwo to już nie tylko wędkowanie!
Obecnie to ogromna społeczność, tworzona przez setki tysięcy ludzi. Wędkarzy łączących pasję z działalnością na rzecz przyrody. Dbających o swoje łowiska w pojedynkę lub zrzeszonych w setkach stowarzyszeń. Z drugiej strony mamy natomiast organizacje proekologiczne.
W zbieżności naszych interesów upatruję szansy na przyszłość, w której skuteczniej zawalczymy o to co jeszcze wczoraj musieliśmy wydzierać siłą bezprawiu. To czego nieraz się wydrzeć nie dało meliorantom czy innym podmiotom, prowadzącym swoją działalność na mocy i w majestacie niejednokrotnie pogmatwanego prawa.
To właśnie zmian ustawodawczych, zapisów stojących w sprzeczności z naszym interesem - leżącym jednocześnie w interesie naszych łowisk - nie byliśmy dotąd w stanie zmienić. I w tym tkwiła niekiedy nasza bezsilność. Wywierać za to nacisk zdecydowanie większy i skuteczniejszy niż my na odpowiednie organy władzy, mogą organizacje proekologiczne. Przypominające bardziej korporacje - dobrze zarządzane i prosperujące - niż stowarzyszenia. Mające pieniądze, wpływy i mogące lobbować wprowadzenie zmian choćby i na najwyższych szczeblach politycznych. A już na pewno na poziomie regionalnym.
To sprzymierzeniec bardzo potężny i pożądany, z którym łączy nas stosunek do natury: zrozumienie dla jej problemów, chęć działania na rzecz poprawy sytuacji.
Istnieje tu zatem szeroka płaszczyzna do wspólnego działania dla dwóch grup, które jednak - w kwestiach fundamentalnych - różnią się od siebie, a które to różnice mogą stanowić zarzewie konfliktu i braku porozumienia w wyżej wymienionych przypadkach.
W istocie bowiem dążymy do czegoś całkiem innego.
KONFLIKT INTERESÓW
Otóż dla nas sprawą nadrzędną będzie zawsze wędkarstwo: możliwość uskuteczniania pasji łowienia ryb w ich naturalnym (owszem: czystym, zadbanym, dzikim) środowisku. Tym samym, które ekolodzy definiują jako ekosystem jak najbardziej dziewiczy. Wolny od ludzkiej ingerencji. W tym od presji wędkarskiej.
Naprawdę ciężko to pogodzić. Trudno też mi sobie wyobrazić, by organizacje te (znając ich cele, dążenia i sposób działania) pozostawały długo bierne wobec samego wędkarstwa jako takiego. Zjawiska, które odarte z idei, jaką dorabiamy mu my, kojarzy się im jednoznacznie z zadawaniem cierpienia zwierzętom. I dlatego też nie wierzę, by stosowanie metody C&R uznali za coś przemawiającego na naszą korzyść (a tak często, błędnie myślimy uznając to za dobry argument w dyspucie z naszymi oponentami). Dla nas jest ona objawem naszego humanitaryzmu. Dla innych będzie zawsze tożsama z męczeniem ryb z niskich pobudek hobbystycznych.
Zresztą na przykłady potwierdzające moją tezę nie trzeba czekać. One pojawiają się już dziś, a punktów spornych z pewnością będzie więcej. Sytuacja ta może, więc budzić niepokój, ale… apeluję: nie bójmy się zmian, lecz pomyślmy co możemy w przededniu nadejścia nowej rzeczywistości zrobić.
SZTUKA KOMPROMISU
Przed nami bez wątpienia lata niosące zmiany. Niestety nie tylko od nas zależy, w jakim stopniu dosięgną one nasze środowisko.
Być może zostaniemy zmuszeni do ustępstw i konieczne będzie poświęcić coś, by coś innego osiągnąć. Spodziewam się, że - dajmy na to- skądinąd dla mnie słuszna, wspomniana metoda C&R nie przetrwa w obecnej formie. Pewnie zmieni się też wiele, wiele więcej...a może nic?
Zobaczymy! Z pewnością jednak warto już teraz się organizować, by w odpowiednim momencie mieć nie tylko silne argumenty i siłę argumentu, ale też przedstawicielstwo gotowe do merytorycznej debaty z organizacjami, z którymi (mam taką nadzieję) nawiążemy jednak wspólny język. Być może nawet trzeba pójść dalej i pierwsi powinniśmy wyciągnąć rękę. Pewne zmiany dziś, sami z własnej woli - a czasem przeciwko niej - wprowadzać. O tym bez wątpienia musimy już teraz dyskutować, gdyż od naszej postawy bardzo wiele zależy i będzie zależało.
Sporo tego jest, a będzie jeszcze więcej! Dojdzie bowiem, bo będzie musiało dojść, oprócz ww zmian, do wielu przeobrażeń wewnętrznych. I tu u od nas i tylko od nas zależeć będzie już dosłownie wszystko. Perturbacje pogodowe, pomieszanie pór roku, to kolejne dla nas wyzwania na najbliższe lata.
Ale o tym napiszę w przyszłości. Oby była pomyślna!
Dawid Sokołowski