Znajdź zawartość

W przeddzień szczupaczego boomu wklejam parę słów o tej durnej rybie,wynik pewnych spostrzeżeń i takich tam...Być może komuś się przyda,być może zajmie tylko miejsce na haczykowym serwerze,któż to wie? Mi takie podejście do tematu działa czego i wam życzę.Tekst pochodzi z mojego bloga gdzieś tam w innym miejscu w sieci,pozdrawiam. Esox lucius-zębaty poczciwnia,najbardziej gnuśna i leniwa ryba naszych wód-za to Go kocham,jest u mnie numerem 2 na wędkarskiej tarczy,zaraz po Królu-potokowcu.Uwielbiam Jego czas za tę przewidywalność,łatwość w nawiązywaniu kontaktów i głupotę niedoświadczonych osobników,wystarczy minimum chęci,minimum zapału i już radośnie trzeszczy mordowany hamulczyk w kołowrotku.Zawsze z utęsknieniem czekam i odliczam ostatnie dni kwietnia by w pełnym rynsztunku często na przekór wszystkiemu stanąć o szarówce jeszcze nad brzegiem swojego łowiska,w tym roku targałem na własnych plecach ponton,wiosła,kotwicę,cały arsenał i dwa spinningi,ot 2km,takie maleńkie....Czy warto było? a było,bo szczupak nie zawodzi,na niego zawsze można liczyć,jest świetnym kompanem....łatwym celem do sprowokowania.Ma kilka podstawowych zasad którymi się kieruje podczas ataku-gdy chce jeść,z agresji,z terytorializmu,wszystkie stosunkowo łatwe do wdrożenia na wędkarskiej płaszczyżnie. Pierwsza z nich-na pokarm że tak to nazwę,podrabiamy po prostu wabikiem to co najczęściej na danej wodzie występuje,kijem staramy się nadać wabikowi optymalny ruch na preferowanej głębokości-w maju zazwyczaj będą to wszelkiej maści śródjeziorne blaty i płycizny bo to tam po zimowym letargu zaczyna buszować drobnica.To tam najszybciej nagrzewa się woda i większość ryb gotuje się do rozrodu,esox podąża tam jak wilk z głęboczków po zimie-do cieplejszego miejsca przy stole a wiele pozostaje w nich poprostu po skończonym tarle.Teraz mamy też szansę dobrać się do największych sztuk-toniowców które z ww pobudek opuściły swoje zaciszne miejsca postoju pod kilkumetrową warstwą wody. Kolejną że tak powiem zasadą którą można wykorzystać jest wrodzona agresja naszego milusińskiego,prowokujmy go kolorem,żywą agresywną pracą wabika,czymś co hałasuje w wodzie,choćby dużą obrotówką,gwałtowną zmianą głębokości prowadzenia przynęty-podbicie i opad się kłania,nawet na metrowej wodzie . Etap następny -terytorializm- jest pośrednio związany z etapem drugim-agresją-bo w sumie nie wiadomo co tak naprawdę sprawia że metrowa ,mądra ryba rusza do ataku na jakiegoś oczojeba co rogówkę pali.Jedno jest pewne-tu dołączyć powinny większe przynęty,esox nie ma tu żadnych hamulców,wali nawet w 40 cm woblerzyska a gdy połączymy kolor z wielkością to czasem możemy trafić na 7 w totolotku:)Wracając na chwilę do etapów....Miałem kiedyś szczęście mieć w domu potężne,blisko 400l akwarium,jego gościem był mały,ok 20 cm szczupaczek,sporo czasu poświęciłem na obserwację jego zachowań.Nieraz widywałem jak mój pupil,nażarty gupikami stał sobie leniwie przy swojej prywatnej kryptokorynie i w dupie miał wszystko,molinezje do oka mogły mu wejść a glonojad malinkę pyknąć:) Nic,zero reakcji.Małe,nieświadome ilości jego zębów bydlęta 2 cm od jego paszczy pływały...Nic,zlewka totalna.Wystarczyło jednak tylko to że któraś z nich zbyt gwałtownie wpadła w jego pole widzenia-z dołu do góry a atak następował natychmiast...Opad się kłania,agresja i terytorializm jednocześnie. Dodatkowo zaobserwowałem jeszcze coś-mój Kiełek jak go nazwałem,nigdy,przenigdy nie strzelił w nic co było niżej niż on sam-chyba cymbał tego nie widział,budowa czaszki i osadzenie oczu na to wskazuje,na taki styl pobierania pokarmu.Tu kolejne cenne spostrzeżenie-nie łówmy za głęboko,poniżej wzroku zębatego bo może na olać,widywałem Kiełka jak się powolutku ustawiał pyskiem w kierunku ofiar ,prawie w miejscu czasem,tylko gałami ruszał przy namierzaniu,czasem podnosił się ciut wyżej ale nigdy nie spływał w dół w ataku.Może Kiełek był jakiś inny,zagraniczny? nie wiem tego ale wiem jedno-jego obserwacje dużo mi dały. Trochę o namierzaniu...Esox jest rybą z reguły stacjonarną,na ogół znajduje jakąś przeszkodę denną,kępę ziela,badyl i ustawia się bokiem przy nim mając swoje pole rażenia w zasięgu wzroku.Co z tego wynika? ano fakt że najszybciej znajdziemy go wokół takich miejsc właśnie-wokół potencjalnych kryjówek,rzadziej na gołej,otwartej wodzie.Wtedy obiera stanowisko bliżej dna,ustawia się pod katem mniejszym od 45 st,z reguły w oddaleniu o około połowę swojej długości od dna-poważnie,kiedyś to wyczytałem. Na początku sezonu szukam go zawsze w takich miejscach które opisałem-płytko do metra,z zielem i badylami,bo tam się grzeje i pasie na rozochoconej słońcem drobnicy. Jak łowię...Tu zaskoczę wszystkich-cienko,tj delikatnym kijem aby maksymalnie poczuć wszystko,z reguły dragonowski Perch wespół z ichnią maximą,ewentualnie spro passion,linka główna-0,12 - 0,13.Moje druty to spinwalowskie wolframy o długości minimum 35 cm i wytrzymałości 11kg,takie długie bo esox lubi podczas holu okręcić sobie linką pysk a taki zabieg skraca bezpieczna długość przyponu,potem jest tylko ciach i donośne-Kur....a mać.... Przynęty... Moim number one jest od trzech sezonów soft4play,sam bądż w mixie z wirówką nr 3 bądż 4,softy zbroję sam-po swojemu i tak też łączę je w pary z obrotówką,ale o tym kiedy indziej. Dodatkowo powiem jeszcze że zawsze napływam na miejscówkę tak aby mieć wiatr w plecy,nawet jeśli oznacza to pokonanie całego jeziora na wiosłach ,wzięcie bokiem miejscówek i zaczęcie od ich końca.Robię tak po to aby maksymalnie wydłużyć rzuty,mam wiatr w plecy a łowisko przed sobą,na lince wtedy nie robi się balon a przynęta idzie jak ja chcę.Zauważyłem także że rzadko duże atakują przynęty w bezpośredniej bliskości pływadła,90proc ataków mam na skraju rzutu właśnie.Stąd też upartość do ich wydłużania...Pozdrawiam.Luxxxis Autor tekstu: d. k.

Poniżej mój wpis z bloga odnośnie liftu s4p,sprawdzony wielokrotnie,na przestrzeni 3-4 sezonów dał mi ok 30 zębaczy z co najmniej 1 z przodu,dziwny bo dziwny ale skuteczny jak diabli,może komuś się przyda. Nie cierpię banalności i standardów,starych ,oklepanych przynęt,i monotonii w łowieniu.Stale coś przerabiam,dorabiam,poprawiam fabrykę...Na przestrzeni lat dobitnie umocniłem się w przekonaniu że chcąc dobrze połowić na przetrzepanych Polskich wodach konieczne jest trzymanie sie takiej właśnie drogi-odejścia od monotonii...To działa,to skutkuje,łowiący inaczej są skuteczniejsi,czy to w technice czy w przynęcie a częstokroć połączenie tych dwóch sposobów jest strzałem w dziesiątkę i skreśleniem dwa razy pod rząd siódemki w totolotku....:) Jakiś czas temu odkryłem przynęcinę...softa...jej inność od razu przykuła moje oczy,i nie pomyliłem się...Otrzepana jak stary dywan trzepaczką woda mego łowiska znała już milion wzorów i kolorów banalnych kopyt,ripperów i całego silikonowego asortymentu...Szczupaki w niej każdy katalog tej czy innej firmy miały na stałe zakodowane w swych kopułkach,znały wszystko lepiej niż standardowy sprzedawca w najbliższym wędkarskim.... Pierwsze wypady z s4p były eldoradem,ryby padały zawsze i wszędzie,brak było dni złych i bezrybnych,woda darzyła raz za razem...Do czasu ...Po entym wypadzie życia ilość brań stopniowo malała,spadała średnia wagowa,i cały czar wnet uleciał...Pokłułem chyba wszystko co miało cętki i zęby w tym zbiorniku.Wtedy właśnie zacząłem z nimi kombinować,a to w sposobie prowadzenia a to w kolorystyce a to w innym podejściu do zbrojenia,dotychczas jechałem na oryginalnych stelażach od savaga.Tak właśnie wypracowałem sobie moją cud przynętę i kilka słów o tym jak to zrobić dzisiaj wam opowiem... Dlaczego nie oryginalny system?-bo jest kiepski,drogi,i średniopodatny na modyfikację,dociążanie zaś szału nie robi i w sumie jest problematyczne,koszt paczki złożonej z trzech sztuk to 15 zł gdzie cena materiałów użytych do jego produkcji to na oko 4 zł...Dodatkowym minusem jest jakość trzymania gumowej rybki-zębacze nagminnie ściagają ją i drą o druty stelaża,po czwartym pędzel z niego zostaje i co najwyżej krawężniki można nim malować... Tak więc lipa...Do samodzielnego zrobienia zbrojenia zaopatrujemy się w drut spawalniczy z nierdzewki,albo kupujemy w pierwszym z brzegu sklepie z art.medycznymi osławiony Dental bądż jego odpowiedniki-koszt 10zł za szpulkę ok 5 mb-tą ilością uzbroisz małą przyczepkę softów... Dodatkowo potrzebne będą nam jakieś cążki,kombinerki,kilka małych kółek łącznikowych,kotwice,jakiś klej typu super glut,garść starej plećki czy przędzy...Kręcimy z owego drutu odcinki oczko-oczko o dł dla 13,5cm softa -4cm -4,5cm a dla małego 3-3,5,oba oczka ustawiamy w jednej płaszczyżnie.Gdy juz je mamy to jedno z nich odginamy w dół pod kątem prostym,następnie odcinek druta pomiędzy nimi owijamy byle jak wspomnianą plećką czy przędzą-leciutko aby tylko zakryć drut.Czemu to służy? lepsze trzymanie w korpusie i drut nie wychodzi z rybki. Tak skonstruowane cudo na bezczelnego wciskamy od dołu gumy tak aby pierwsze oczko-to nie podgięte-przebiło ryjek i ładnie wyszło.Kolejnym krokiem jest sklejenie całości super glutem,bierzemy klamerkę,chowiemy stelaż w brzuchu rybki dajemy z dwie krople kleju i ściskamy gada klamerką. Już....stało się...:) do tak spreparowanej rybki od dołu,w oczku co z brzuszka wystaje dajemy małe kółeczko łącznikowe i jakąś zajeb....tą kotwicę. Całość już jest świetnym gadżetem na zębate z płycizn,delikatnie ściągane zamiata dupka jak britney spears i idzie tuż pod powierzchnia a ataki w niego są spektakularne.Teraz możemy jeszcze temat rozwinąć bardziej-znajdujemy jakieś agrafki i łezki czy też oliwki z krętlikiem,od biedy nawet mogą być obcięte główki czy śruciny zaciśnięte na dowiązanej do agrafce plećce.Agrafkę montujemy do oczka krętlika w łezce i sru...wczepiamy w przednie oczko softa.Mamy teraz wersję z dociążeniem...Oliwka wprawia softa w fajne kołysanie bioderek-zębate to lubią. Co dalej? teraz można pójść po bandzie...:) robimy combo:) Z obrotówki 3 lub 4 o preferowanej wadze ucinamy kotwicę,w jej miejsce walimy małe kółeczko łącznikowe,następnie krętlik a do niego agrafkę....W razie W wystarczy podpiąć kotwicę i heja...albo połączyć softa z tym żelastwem i zapolować na naprawdę wielkie byki....Soft ciągany za obrotówką nie pracuje wcale,telepie się jak stara skarpeta,co metrówki w ty widza to ja nie wiem,i w sumie jest to mi obojętne,grunt że działa i to bardzo dobrze.Dziwaczna przynęta powstała ale bez obaw-nawet niemiary walą w nią aż gwizda...Teraz gwoli wyjaśnienia-moje obrotówki ze zdjęć nie mają kółeczka łącznikowego z tego powodu iż kręcę je sam,gdy używam oryginalnej blaszki po zdjęciu kotwicy dokładam ten łącznik,jesli natomiast chodzi o wklejanie to powiem wam że taki systemik skręca się w 2 minuty i nie warto nawet go przekładać.Całość świetnie w rybce trzyma i szczupły frędzli z niej nie robi.Pozdrawiam.Luxxxis