Kwiecień plecień bo przeplata… trochę Jazi trochę Jasia. ;)

[KrzysiekG]

Nastał kwiecień… i za jakim „rybozwierzem” by się tu pouganiać w tym miesiącu?! Jako, że potoki rozmiarem swym pozostawiały bardzo dużo do życzenia, ba nawet wymiarowej rybki  nie można było trafić, a większość drapieżników ma okres ochronny więc spinningowo praktycznie zostały mi tylko klenio-jazie. Jak się jednak po całym miesiącu okazało, nie było to poszukiwanie klenio-jazi lecz samych jazi. Gdzieś wymiotło klenie z okolic, które przemierzałem choć bywały tam częstymi gośćmi. Teraz jednak nie spotkałem przez cały miesiąc ani jednego.
Pierwsza kwietniowa wyprawa doszła do skutku dość szybko bo już 6 kwietnia. Z dużym animuszem ruszyłem przed pracą na dwugodzinny rekonesans. Wypad okazał się bardzo owocny i pouczający. Pokazał jak bardzo człek jest ospały jeszcze po zimie i nie nadąża z zacięciem…
Miałem cztery brania lecz tylko dwa udało się w porę zaciąć. Czego efektem były dwa jaśki:

Trzeba będzie poćwiczyć refleks i atakować ponownie….

Czasu jednak nie było ani na ćwiczenie refleksu ani na łowienie. Dopiero po prawie tygodniu udało się wybrać na kolejną wyprawę, która dobitnie pokazała braki treningowe – refleks nic się nie poprawił. Tym razem zanotowałem dwa brania i skuteczność jak i w poprzedniej wyprawie wyniosła 50%, jednak wielkość rybki była już zadowalająca. Niewiele zabrakło jej do przekroczenia magicznej długości 50 cm.

Następna wyprawa była nie standardowa. Na forum widać było iż użytkownicy osiągają całkiem dobre wyniki łowiąc stacjonarnie, więc pomyślałem, że może i mi się uda coś skusić. Więc na wyprawę zabrałem feederka, przystawkę i oczywiście spinning…. Jakoś bez niego ciężko mi się gdzieś ruszyć. Szału przy stacjonarnym łowieniu nie było, zanotowałem kilka brań i takie odmieńce udało mi się złowić:

Wytrzymałem dwie godzinki stacjonarnego łowienia… i oczywiście złożyłem wędki i spinning w dłoń. Tym razem refleks poprawiony znacząco i skuteczność stuprocentowa…. Dwa brania = dwie rybki,

Może nie wielkie ale w pół godziny złowione więc cieszą. 
Podsumowując te dwie i pół godziny to wypad udany . Cztery rybki złowione, trzech gatunków wypad na plus.
Niestety kolejna przerwa wędkarska trwała tydzień. Wygłodniały ruszyłem poszukiwać jaśków tym razem już tylko ze spinningiem. Bite dwie i pół godzinki czesania wody najprzeróżniejszymi przynętami nie przyniosły nawet najdelikatniejszego brania… zrezygnowany oddałem daleki tak zwany rzut rozpaczy na odchodne i w połowie odległości jaka dzieliła mnie od przynęty nastąpiło atomowe branie. Ryba murowała i miałem obawy, iż to zębaty przyłów… jednak po doholowaniu jej na kilka metrów ode mnie pokazała się w całej okazałości. Rybka na szczęście nie miała zębów i była tą za którą się uganiałem już przeszło pół miesiąca. Udało się ja sprawnie podebrać. Radość ogromna gdyż widać było że bariera pół metra została złamana. Po dokładnym mierzeniu 53 cm.

Na tym zakończyłem ten szybki wypad.
Rozochocony wynikiem, długo się nie namyślając kolejnego dnia znów byłem nad wodą. Tym razem zanotowałem  dwa brania i oba udało się wciąć. Rybki jednak mniejsze niż ta z dnia poprzedniego, lecz cieszą, że są.

Wracając do auta okazało się, że ktoś mi się przygląda z dużym zaciekawieniem

Był bardziej cierpliwy ode mnie. Nawet przez moment nie ruszył się i czekał aż spokojnie sobie pojadę.

Następnego dnia wiele…. wiadomo ląduję o świcie nad brzegiem rzeki…. Jednak tym razem nastąpiło to co musiało w końcu przyjść. Nie można przecież ciągle mieć szczęście. Czymże by było wędkarstwo gdybyśmy nie schodzili o kiju… straciło by swój urok, tak więc porażkę tej wyprawy trzeba było przełknąć, jednak w głowie już był plan działania na kolejną eskapadę.
Nastąpiła ona kilka dni później. Poranek nie był napawający optymizmem, sporo czasu zeszło mi na... skrobaniu szyb auta. W nocy ostro przymroziło. Po przyjeździe nad wodę przywitała mnie zmowa sceneria – biało, lecz tylko od szronu. Było mroźno palce skostniały, co przełożyło się też na mój refleks. Aktywności ryb nie było widać kompletnie,  dziwne zupełnie jakby ich nie było.... a jednak są i mają się świetnie
Tego dnia zaliczyłem 4 brania i powróciłem do niechlubnej skuteczności z początku miesiąca czyli 50%. Pierwszego brania nie udało się w porę zaciąć. Przy drugim palce były mniej skostniałe, jednak przeciwnik wypiął się podczas holu. Trudno bywa i tak. Słońce zaczęło przygrzewać coraz mocniej i człowiek odtajał. Wtedy też zanotowałem trzecie uderzenie. Jak to się mówi do trzech razy sztuka i za trzecim razem wsio zagrało jak trzeba. Branie, zacięcie, hol i podebranie. Ot taki koleżka zapozował

Gdy się już miałem zbierać bo słońce było wysoko, po raz kolejny oddając jeden z ostatnich rzutów.... bach.... i siedzi. Tym razem też wszystko zagrało, a nawet lepiej niż przy poprzednim braniu, gdyż zagrał jeszcze hamulec....
Szybka sesja zdjęciowa

Miarka zatrzymała się na 52 cm więc kolejne 50+… buziak i do wody niech inni też mają radość.

Tym mocnym akcentem wypad ten zakończyłem.
Cóż było dalej robić, rybki są – chcą współpracować więc… dzień następny, godziny poranne i w drogę.

Mimo tego iż padał deszcz nie było mowy o nie wyruszeniu. Wszak złej pogody na ryby nie ma… i tej myśli się będę trzymał. Niestety deszcz przerodził się w ulewę, której nie było widać końca. W akcie desperacji po prawie 3 godzinach bezowocnego rzucania sięgnąłem po paprochy. Dobrze, że przeważnie cały arsenał mam przy sobie gdyż tym razem paprochy uratowały mnie od wyzerowania. Skusiły pierwszego w tym sezonie pasiaka

Nie za duży ale miarowy, pierwszy w tym sezonie i w warunkach ekstremalnej ulewy więc cieszy ogromnie.
W drodze powrotnej przez głowę przeszły mi myśli o tym by dać sobie spokój na jakiś czas… ale przy tym naszym hobby to chyba nie realne, tym bardziej iż zostały ostatnie dni kwietnia.
Dwa  dni później, zwarty i gotowy, tym razem z trzema wędkami – (od czasu do czasu trzeba coś urozmaicić) jechałem nad rzekę chyba ostatni raz w tym miesiącu.
Poranek, pogodny rześki, woda podniesiona po ostatnich ulewach ale jak najbardziej do łowienia.
Strategia na dziś podejście na stanowisko, kilka rzutów spinem, następnie chwila stacjonarnie i przy odejściu ze stanowiska ponownie kilka przeprowadzeń wobka.
Stacjonarne łowienie nie przyniosło zbytnich rezultatów. Miałem kilka brań i jedno nawet udało się przyciąć czego efektem był taki cudak:

Ni to leszcz ni to krąp chyba krzyżówka krąpia z leszczem. Całe 38 cm, tak że jak to krąp to gigant a jak leszcz czy hybryda to ot taki sobie maluch co nie zmienia faktu, że odpłynął sobie dalej w swoje rewiry.

Spinning natomiast po raz kolejny wykazał się wyższością nad łowieniem stacjonarnym. U mnie to już chyba standard, albo raczej większe przekonanie do sztucznych przynęt i aktywnego łowieni.
Szału nie było. Zaliczyłem tylko jedno branie – ale konkretne. Na szczęście wszystko odbyło się tak jak powinno – branie, udane wcięcie i szczęśliwy hol z hamulcem grającym, następnie udane podebranie i sesja zdjęciowa

Długość 52,5 cm, tak więc podium kwietniowe zapełnione 50+ J.

Buziak… i do wody…

Bonus –  fontanna na pożegnanie.

I na tym zakończyłem kwietniowe łowy. Czy były owocne?! Narzekać chyba nie mogę, szczęście ogromnie mi sprzyjało, choć zawsze chciało by się więcej… Teraz trzeba będzie trochę czasu w tym miesiącu poświęcić bliskim, wszak mamy 30 kwietnia… więc czasu za wiele nie została.
Jutro pierwszy maja więc wiadomo jak co miesiąc początek jakiegoś sezonu…. a jak maj to czas na kaczodzioby i bolenie.
Więc nie pozostaje nic innego jak ruszać do boju skoro świt, a naszym „kobitkom”  zostawić karteczkę by przeczytały jak wstaną….

Mam nadzieję, że będą miały jeszcze dużo wyrozumiałości i cierpliwości oraz, że jakoś przetrwają i pogodzą się z tą naszą „chorobą”, czego Wam i sobie życzę.

[aldebaran]

Kurde piękne ryby. Ja cały miesiąc straciłem uganiając się za kleniami na małych rzekach, kompletnie bez efektów. Samo przedszkole i to mało liczne. Może trzeba było postawić na wisłę...

[wernicjusz]

Przepiękne Jaśki!!! Nie ma co 52cm i większe. Szacun. I to na spining. Niewielu tak potrafi... .

[KrzysiekG]

Dzięki chłopaki.

Aldebaran może i warto było postawić na Wisłę, ale w Krakowie i okolicach jest sporo rzeczek do obławiania, tylko ciągle czasu mało na ich przemierzanie, a rybki w miejscu nie siedzą. 
Wernicjusz dzięki, ot takie szczęście i się przypadkiem trafiły. Ale ciężko je porównywać do Twoich osiągnięć stacjonarnych. Może bym trochę lekcji u Ciebie pobrał to i stacjonarnie bym się do nich podobierał

[bumtarara]

Wszystko kwestia praktyki, wyniki z powietrza się nie biorą  Piękne ryby !