Witam przedstawiciela sławnego klubu, nareszcie oficjalnie.
Z przemiennością bym przetłumaczył, ale prościej już nie potrafię.
A jak już kolegę mam koło siebie, to proszę mi swoimi słowami napisać, co jest dla kolegi i jego współplemieńców niezrozumiałe w tym tekście:
Krainy rybne rzek – podział cieków na strefy w profilu podłużnym (od źródeł do ujścia), którego podstawą jest rozmieszczenie ryb w rzece. Klasyfikację zaproponował Robert Lauterborn, zoolog z Fryburga, na przykładzie rzeki Ren. Występowanie poszczególnych gatunków ryb uwarunkowane jest różnymi czynnikami środowiskowymi, (m.in. temperatura, natlenienie, rodzaj dna). Lauterborn wyróżnił 5 krain:
kraina pstrąga – obejmuje górny bieg potoku wraz ze strefą źródliskową, o zimnej (temperatura raczej nie przekracza 10 °C), przejrzystej i wartko płynącej wodzie, dnie kamienistym i żwirowym. Gatunkiem wiodącym jest pstrąg potokowy (Salmo trutta), towarzyszącym głowacz białopłetwy (Cottus gobio),
kraina lipienia – obejmuje dolny bieg potoku górskiego, z wartkim prądem, chłodną wodą i urozmaiconym dnem, gatunkiem wiodącym jest lipień (Thymallus thymallus), towarzyszącymi są: kleń (Leuciscus cephalus) oraz świnka (Chodrostoma nasus)
kraina brzany – obejmuje środkowy bieg dużych rzek z szybkim prądem, dnie żwirowym i piaszczystym, latem temperatura wody nieznacznie przekracza 15 °C i pojawiać się mogą lekkie niedobory tlenu. Charakterystycznym gatunkiem jest brzana (Barbus barbus), a towarzyszącymi są: świnka (Chodrostoma nasus), wzdręga (Scardinus erythrophtalmus) i okoń (Perca fluviatilis).
kraina leszcza – obejmuje dolny bieg rzeki o szerokim korycie i powolnym nurcie, dnie piaszczystym, latem temperatura wody może przekraczać 20 °C, przy dnie mogą pojawiać się deficyty tlenu. Gatunkiem charakterystycznym jest leszcz (Abramis brama), natomiast towarzyszącymi: płoć (Rutilus rutilus), karp (Cyprinus carpio), lin (Tinca tinca), sandacz (Sander lucioperca), szczupak (Esox lucius) i węgorz (Anguilla anguilla).
kraina jazgarza – obejmuje ujście dużych rzek, gdzie typowe są wahania wody na skutek pływów, woda jest słonawa, na dnie dużo mułu. Charakterystyczną rybą jest jazgarz (Gymnocephalus cernuus), towarzyszącą – gładzica (Pleuronectes platessa).
Dla krainy pstrąga i krainy lipienia charakterystyczne jest występowanie ryb łososiowatych (Salmonidae), dlatego łączone są czasem w krainę ryb łososiowatych. Z kolei kraina brzany i kraina leszcza łączona jest w krainę ryb karpiowatych
Wadą tej klasyfikacji jest fakt, iż obowiązuje tylko dla rzek europejskich.
Bibliografia
Winfried Lampert, Ulrich Sommer "Ekologia wód śródlądowych", wyd. II, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001.
Źródło
Koniec cytatu.
Swego czasu, na tym spornym odcinku Bystrzycy, podjęliśmy próbę zarybienia brzaną, ale ówcześni naczelni ichtiolodzy ZO PZW Wrocław (Błachuta i Napora), pozwolili na jedną taką próbę ( około 2 tys. sztuk wielkości 5-7 cm), i założyli z góry niepowodzenie tegoż, argumentując to zbyt wysoką temperaturą rzeki.
Mimo wielokrotnego, w późniejszych latach, obserwowania bytności brzany ( i narybku !) na tym odcinku Bystrzycy, powtórek odtworzenia nie było.
Czemu użyłem słowa odtworzenia, bo starzy wędkarze pamiętali czasy, kiedy brzana tu żyła, czasy kiedy o projekcie zalewu Mietkowskiego, nikt nawet nie wspominał. Czasy kiedy, jeśli ktoś złowił tęczaka, to dobrze wiedział skąd on pochodzi. Pochodził z dwóch niemieckich gospodarstw rybackich, jedno było przy Czarnej rzece, w lesie, między Krobielowicami a Kątami Wrocławskimi. Drugie gospodarstwo było za Sośnicą, a dokładniej w lesie, za cmentarzem, przy rzece Bystrzycy. Tak więc legenda o wyczynach francusko-polskiego łowcy jest... kwiatkiem na kożuchu.
Ja wiem, że dla grupy szanujących się spinningistów, siedzący na brzegu rzeki spławikowiec, jak tak samo niepotrzebny jak rosnący obok niego krzak. Bystrzyca powinna wrócić do "rąk" wszystkich wędkarzy, nie tylko wybrańców, a krzak zawsze można obejść...