Ranking

Dziś nowy zbiornik i chęć złapania złotej rybki ,plan wykonany do 12 brały naprzemiennie z leszkami

Dawno mnie tu nie było 😉 wczoraj wypad w celu sprawdzenia nowych blaszek wygranych w konkursie całkiem ok 20szt takich po 25cm(a mata w domu 🤦‍♂️). Dzisiaj wypad za sandaczem i wpadają w sensowne okonie I stąd jednego mam na podmiankę 24cm kilka wyjazdów wcześniej tez nie miałem maty a byly okonie 30stki... no cóż, skleroza nie boli a jest 😄 pozdrawiam serdecznie

Przy okazji okoniowych podchodów namierzyłem miejsce, gdzie na kilkanaście minut przed zmrokiem wpadają sandacze. Niestety to nie jest wdzięczne miejsce i nie mogę sobie tam z nimi poradzić. Za to w miejscu innym, po przeciwnej stronie Wrocławia jest lepiej. Tam bez brania praktycznie nie wracam. Odwiedziłem je w środę i skończyło się na czterech (czwórki w modzie;) braniach. Jednego krótkiego zapiąłem na gumę Lunker City 3,25" z główką 3 g. Ostatnio łowię tam wyłącznie na gumki z obciążeniem 3 - 5 g szerokim wachlarzem w toni i przy powierzchni w zależności od poziomu i uciągu Odry.

Dziś wybraliśmy się z @Booryss na zakończenie sezonu pstrągowego. Właściwie pojechaliśmy bez przekonania, co do godnego zakończenia jakimś w miarę przyzwoitym pstrągiem, bo nasze rzeki i rzeczki PiL wieją pustką jak szkoły podczas zdalnego nauczania. Okazało się jednak, że z pstrągowego zakończenia wyszedł nam chyba całkiem niezły początek sezonu lipieniowego. Kilka naprawdę ładnych, jak na nasze warunki, lipasów mieliśmy okazję wyjąć z podbieraków. Zdarzyła się nawet chwila intensywnych zbiórek jęteczki z powierzchni, więc nacieszyliśmy się w sumie kilkunastoma sztukami wyjętymi na sucharka. Żeby nie było jednak za optymistycznie - miejscówki, w których kiedyś łowiliśmy niemal na pewniaka, tym razem ziały pustką.

Okoniasty z Podlasia🤣

Gdy złożyłem już kij i wracałem do auta zacząłem się zastanawiać co ja w ogóle robię - ani to praktyczne, ani nawet nie do końca etyczne... no cóż, ale skuteczne. Pomny ostatniego wyskoku nad Odrę po pracy na chybił trafił, dziś wiedząc, że będę miał podobną okazję - postanowiłem się lepiej przygotować. Zrezygnowałem z kija do 15g, zastępując go nieco solidniejszym, mały kołowrotek z cieniutką plecionką też poszedł w odstawkę. Jego miejsce zajął większy, z większym przełożeniem, a przede wszystkim mocniejszą plecionką. Fluo też zastąpiłem wolframem i tak uzbrojony wylądowałem nad rzeką - tym razem w okolicach Ścinawy. Nie jestem z tym odcinkiem rzeki na bieżąco, ale miałem wrażenie, że woda jest wysoka, a przez to jeszcze szybsza, niż ją zapamiętałem. Postanowiłem obławiać spokojniejsze klatki w poszukiwaniu szczupaków. Po bezowocnym przeczesaniu kilku z nich, zauważyłem jakiś subtelny popłoch wśród narybku na skraju warkocza. Co prawda sprzęt nie był na subtelne ryby, ale tym razem byłem mądrzejszy i do plecaka wrzuciłem kilka pudełek z różnymi wabikami. Na końcu topornego zestawu zakładam małą srebrną obrotóweczkę Nr 1. Daleko to to nie lata, ale tam gdzie chciałem sięgam i od razu wyciągam bolenia - takiego z 15cm. Czyżby to on tak ganiał narybek? Następne zamieszanie zauważam na końcu tej samej klatki. Dwa rzuty i tym razem ledwo wymiarowy klenik. Skoro biorą takie "rybska", to może jednak wypadałoby chociaż zdjąć ten wolfram, bo słabo to wygląda i nawet ja bez polaroidów widzę go w wodzie przed obrotówką. Przepraszam więc fluo i od razu czuję się lepiej. Niestety ryby chyba tego nie zauważyły, a może właśnie zauważyły, bo kolejna godzina mija na niczym. Wracam więc w stronę samochodu obławiając praktycznie jeszcze raz te same miejsca ale "subtelniejszym zestawem" i w przeciwną stronę. W ostatniej klatce, na jej środku był kawałek spokojnej wody między prądami. To tam właśnie doczekałem się fajnego łupnięcia. Od razu wiedziałem, że to będzie dzisiejsze PB, ale nie spodziewałem się leszcza, choć nie ukrywam, że w trakcie holu, miałem taki przebłysk, ale szybko go wyparłem 😀 Wracając do wstępu - lubię czasami po skończeniu łowienia przysiąść na chwilę, popatrzeć na wodę i niekoniecznie analizować swoje wędkowanie, ale czasami zwyczajnie pomyśleć, albo i nie. Dziś zacząłem się właśnie zastanawiać co ja właściwie robię. W ciągu lata maksymalnie wyszczuplałem swój sprzęt i mówiąc szczerze nie łowiłem nic. Wystarczył jeden przypadkowy szczupak, bym dziś wybrał się właśnie na nie z dobranym pod nie zestawem i zamiast nich złowiłem 15cm bolusia, niewiele większego klenika i leszcza. W każdej chwili mogłem wrócić do samochodu i wziąć lżejszy zestaw, ale zwyczajnie mi się nie chciało. Pesel, czy lenistwo... a może po prostu wchodzę w etap, kiedy człowiek woli pobyć nad wodą w ciszy i spokoju nawet za cenę dodatkowego brania, niż biegać jak kot z pęcherzem po brzegu i co chwila zmieniać kije? Chyba tak 😊

Gratulacje dla łowiących Ja od ostatniego wpisu byłem nad wodą dwukrotnie, oba wypady były w godzinach popołudniowo-wieczornych. Na pierwszym wypadzie kilka dni temu złowiłem tylko klenia 29 cm na 7 cm boleniowego huntera. Drugi wypad był wczoraj, łowiłem z bratem i kolegą od około 17:00 do 21:00. Brat miał sporo brań na gumy 4 ryby wciął i wszystkie 4 mu spadły.. Kolega tym razem na zero, a ja zaliczyłem w sumie 4 brania z czego trzy wciąłem lecz dwie ryby najpewniej sandacze mi się spięły.. Dopiero za trzecim razem rybę jakimś cudem udało się doholować ( wisiała za 1 grot tylnej kotwiczki.. ) i wyjechał pierwszy sensowniejszy sandacz w tym roku niecałe 60 cm. Wrzucam jedno pamiątkowe zdjęcie zrobione na szybko przez podbierającego kolegę : PS. Sezon grzybowy też się już w moich rejonach rozpędza

2021-08-24 Odra. W poniedziałek zaskakująco aktywne były okonie, to we wtorek zrobiłem powtórkę. Zameldowałem się godzinę wcześniej. Nad Odrą byłem o 16:00. Po pięciu minutach w poppera z impetem atakuje boleń +/-50 cm. Później przez półtorej godziny bez brania. I tak to wygląda. Jeden dzień woda się otwiera, by następnego wędkarz zwątpił w jakiekolwiek umiejętności. Postanowiłem je wyczekać i do zmierzchu nie zmieniałem miejsc. Ruszyły się tuż przed zmrokiem. Nie było jak poprzednio, ale kilka brań było i trzy okonki na powierzchniowego WTD złowiłem. Kilka małych pasiaków skusiłem na woblera A. Lipińskiego BIXLITE 214 cm/2-11 g, linka 0,08 mm z przyponem fluorocarbonowym 0,32 mm, Ryobi Ecusima 1000 👊

Za mną krótki wypad z rodziną nad jezioro Czorsztyńskie. Udało się wygospodarować parę godzin na łowienie. W poniedziałek mimo ulewnego deszczu wynajmuję łódkę i walczę. Ze względu na pogodę całe jezioro mam dla siebie.😆 Właściciel wypożyczalni ostrzegał mnie, że z rybami jest licho ostatnio, ale dzielnie walczę w deszczu. W trollingu zero, z rzutu notuje dwa brania, ale nie zacięte. Jedyną pamiątką zostają dziury w ogonach gum po zębach sandaczy. Za to klimat niesamowity. Sam na całym jeziorze, cisza, parujący las, sarna kapiąca się na moich oczach, zamki w tle.... Magia. Zdjęcia nie oddają jak pięknie było. Woda piękna, ale moim zdaniem trudna do łowienia w okolicy Czorsztyna. Bardzo duże głębokości (najwięcej na sondzie miałem 39 metrów a nie byłem wcale na środku). Gwałtowne zmiany głębokości np. na przestrzeni 50 metrów przejście z blatu 3 metry na 25 metrów. Być może w górnej części zbiornika jest trochę łatwiej i bardziej płytko, ale tam się nie zapędziłem. Jezioro to strefa ciszy i mimo że łódka porządna i mocny silnik 24 V z dużym akumulatorem, to jednak na górskim jeziorze to ryzyko wyczerpania jest duże. Kilka dni wcześniej wędkarza do przystani ściągnęła wieczorem policja bo nie był w stanie wrócić na dużej fali bo bateria padła. Na uwagę zasługuje też łowisko komercyjne w miejscowości Frydman, w niedzielę łowiłem tam dwie wieczorne godziny. 68 ha wyrobisk pożwirowych, większość w stanie półdzikim. Niewykoszone brzegi, roślinność w wodzie, duże głębokości i czysta woda. W poszczególnych stawach zróżnicowany rybostan. Na największym - spinningowym ja nie miałem efektów, ale spotkałem wędkarzy, którzy albo sami łowili szczupaki w okolicy metra albo widzieli je na własne oczy złowione przez kogoś innego. W stawie pstrągowym w centralnej części żyją głowacice. Właściciel pokazywał mi zdjęcia pod powierzchnią kabanów powyżej metra. Jest też kilka domków nad samą wodą. Ciekawe i nietypowe łowisko.

Mam nadzieję, że dzisiejszy dzień był zwiastunem odwrotu okoniowej mizeroty. Nie spodziewałem się tak udanego dnia. Po tygodniowej przerwie od wędek ciągnęło mnie do okoni. Bardziej liczyłem na spacer i obserwację, ale gdy przyszedłem nad Odrę i po kilku rzutach miałem pierwsze powierzchniowe ataki, to zapomniałem o spacerze. Złowiłem około dziesięciu. Brań nietrafionych było zdecydowanie więcej, w tym kilka ryb spadło. Kilka razy coś odprowadzało poppera, a innym razem woblera wtd. Była okazja przypomnieć pasiakom kilka przynęt. Największy okoń miał w granicach 25 cm. Wszystkie brania na wabiki powierzchniowe.

Z moich obserwacji sandacze mają się tak samo dobrze latem, jak jesienią, czy zimą. Jeżeli ktoś mocno zaangażuje się w ich tropienie w całym sezonie, może dojść do ciekawych wniosków. Dodam od siebie jedno zachowanie tych ryb, którego kiedyś absolutnie z nimi nie wiązałem. Otóż zbieranie pokarmu podobne do klenia zbierającego muchę. Są takie miejsca, gdzie sandacz bardzo powtarzalnie, z dokładnością do metra, potrafi się ustawić i co jakiś czas zjadać rybki niczym kleń chleb z powierzchni. Ustawia się w jakimś dołku, za przeszkodą dającą schronienie, lub warunki pozwalają na minimalny wysiłek, by ostatecznie zgarnąć słabiutką i bezradną rybkę niesioną nurtem. Mówię o sytuacji na rzece. Może być też tak, że przemieszcza się swoją ścieżką i powraca w te same miejsca cyklicznie w krótkich kilkuminutowych odstępach. Cały pic w tym, że czasami udaje się takie sandacze dość szybko, a czasami zaskakująco szybko przechytrzyć. Innym razem można przerzucić cały arsenał przynęt i skończyć na niczym. Przekonałem się, że w takich sytuacjach gumy z odpowiednią gramaturą jigowych główek, dają (według moich skromnych porównań) prawdopodobnie najlepszą skuteczność. W pewnych fragmentach Odry da się łowić sandacze na „upatrzonego”. Pomijając fakt, że nie łowiłem na upatrzonego dużych sandaczy, to satysfakcja z wytropienia stanowiska, wytypowanie przynęty, umiejętne jej prowadzenie, była niejednokrotnie budująca i potwierdzająca słuszną drogę do poprawiania skuteczności. Pisząc na upatrzonego, mam na myśli miejsce widzianych i słyszalnych ataków. Poprzedniej niedzieli byłem na jednym z takich miejsc. Poziom wody był taki, że bez namysłu postanowiłem wykorzystać warunki. Nie pomyliłem się. Sandacze co jakiś czas atakowały drobne rybki, wskazując swoje stanowiska. Tej nocy miałem sześć brań. Skuteczny byłem przy trzech. Gumy o długości 3” i główki 3-5 g dawały możliwość poprowadzić je niczym płytko pływające woblery. Brania były energiczne. Sandacze nic sobie nie robiły z tego, że przypon był prawie milimetrowej grubości. Ważniejsze było podanie gumy w ich rewir i prowadzenie na odpowiedniej wysokości.