Ranking

Napaliłem się na nocne sumy. Jak jestem za wcześnie to w oczekiwaniu na zachód słońca spaceruję z leciutkim spinningiem obserwując wodę. Później zmieniam sprzęt na grubszy ale zanim zmieniłem udało się wydłubać kilka okoni. Największy 27 cm na Minimastera 3,5 cm od Fischasera na główce wolframowej 4,5 mm. Tym razem te fajniejsze nie chciały nic większego.

Dwa dzisiejsze okonki z Odry. Mniejszy na srebrnego Meppsa Aglię 2, wiekszy na takiego samego, tyle że zlotego.

OldBolo, mucha ani krzty nie ma nic wspólnego z takim łowieniem. Muszkarstwo dawno mnie rozczarowało. Sprowadziło się do łowienia na sztuczne glizdy i gdyby trochę pofolgowano w przepisach, to pewnie muszkarze bez skrupułów łowiliby na żywe robaki. Statystyki? Aż tak do wędkarstwa nie podchodziłem, żeby prowadzić statystyki. Może by to pomagało, ale w czym? Żeby łowić jeszcze więcej i jeszcze więcej niż więcej?:) Teoretycznie porównuję na świeżo wyniki z poprzednich miesięcy lub w stosunku rok do roku, o ile zapamiętam lub przypomnę sobie wydarzenia z katalogu zdjęć. Jeżeli ktoś potrzebuje do oceny, czy wartość strat energetycznych będzie opłacalna, to u mnie wyglądało to mniej więcej tak: Na około 40 wyjść nad wodę za każdym razem po 4 godz. spędzone z chlapakami, złowiłem 12 sumów 100 cm+. Matematycznie wygląda, że łowiłem jednego suma na 3,3333333 wyjść, w równym rozliczeniu biorąc pod uwagę 4 godziny łowienia (40 dni ÷ 12 szt.). Przeliczanie na godziny nie ma sensu. Gdy ktoś takie statystyki weźmie sobie do serca i spędzi ilościowo tyle samo co ja, ale w rozliczeniu po 1-1,5 na jedno wyjście, to może srogo się rozczarować, bo... u mnie brania w zdecydowanej większości były w drugiej, trzeciej lub czwartej godzinie wędkowania. Będąc nad wodą od 23:00, raptem złowiłem 3 sumy. W godzinach 0:00-3:00 było 9 sumów. Brań zepsutych, pustych, nie jestem sobie w stanie przypomnieć i w jakich godzinach. Z pewnością chodzi mi po głowie godzina 3:00, bo miałem kilka akcji na pograniczu powrotu i martwiłem się czasami, żeby mi zbyt duży kaban nie wziął. Ostatni dyliżans niestety na mnie nie był łaskawy poczekać. Taka zabawa w statystyki jest ciekawa, ale po co?:) Czy nie warto wziąć wędkę i pójść nad wodę i miło spędzić czas?:) Skuteczność? Na 40 dni miałem około (żeby nie przesadzić:) 1 atak sumowy na jedno wyjście, czyli 40 brań. Przypomnę ponownie, że jedno wyjście, to około 4 godzin nad wodą. Biorąc pod uwagę ilość brań do ilości zaciętych, wychodzi średnio 1 zacięte na 3,33333 brań. Oczywiście upraszczam te dane, bo ich nie notuję. 100% akcji na woblery powierzchniowe typu crawler. Warto wspomnieć, że nie bywałem sam, o tym wspomnę na końcu. U innych może to wyglądać lepiej lub gorzej. Jest jeszcze trzecia opcja, że mogło być podobnie:) Dla tych, co mieli pecha, bywało, że statystyki były mało pocieszające. Ilość wyjść = X, skuteczność = 0. Biorąc pod uwagę presję, ilość ryb ukłutych, porę roku i ilość, która wyjechała z wody bezpowrotnie, to będzie coraz trudniej:) Nie ma miękkiej gry:) Trzeba się postarać o każde branie. Za każdym razem poprzeczka jest coraz wyżej. Wąsy się uczą, zaczynają ignorować przynęty, trzeba zmieniać powoli na inne, które nie wzbudzają podejrzeń. Ostatnio podgoniłem statystyki;), bo złowiłem dwa sumy na jedno wyjście. Szkoda, że zepsuło je jedno puste branie:) Mocnego przygięcia i pzdr.,👊 PS Zdaję sobie sprawę, że zaglądają tu wędkarze incognito. Czerpią wiedzę i nic poza tym. Chciałbym zaapelować o trochę kultury, takiej wędkarskiej, o ile coś takiego w ich mniemaniu występuje. Nastała jakaś moda, być może chęć "błyśnięcia":) swoim wyposażeniem na czole? Może spotykam czasami kogoś z obrony przeciwlotniczej? Przecież takim oświetleniem, jakie używacie, można wypełnić światłem całą halę produkcyjną:) Rozumiem, że czasami trzeba. Trzeba zmienić przynętę, zawiązać przypon, wyjąć kotwicę z dłoni, czy pomóc sobie podczas holu, ale dajcie żyć tym po drugiej stronie. Świeć sobie człowieku pod nogi, a nie miotaj światłem po oczach kolegom. Ech!:)💡💡 💡

"Niestety", wędkarstwo efektywne, a w przypadku Jacka także i efektowne, wymaga ogromnego zaangażowania i dużej ilości czasu, a i tak może się okazać, że zwyczajnie zabraknie szczęścia. To jest sport dla stoików i to mega cierpliwych i wierzących w siebie i w swoje metody. To nie jest "miękka gra" :) Lubię oglądać filmiki na kanale youtubowym "Briggsy Sport Fishing". Facet jest Australijczykiem i łowi ze skał w oceanie ogromne ryby na spining. Na filmach wygląda to świetnie. Czytałem jednak kiedyś wywiad przeprowadzony z nim na temat jego wędkarstwa. Powiedział, że takich miejsc gdzie można tak połowić jest naprawdę niewiele i wiedza o ich lokalizacji jest bardzo zazdrośnie strzeżona. A jeśli się już zna takie miejsce, to trzeba być bardzo wytrwałym, bo mówił, że często zdarza mu się 10 wyjść pod rząd po 6 godzin łowienia, bez żadnego brania. Sześćdziesiąt godzin biczowania wody ciężkimi przynętami, by w końcu trafić branie i rybę, dzięki której nagra super fajny filmik! Trwający 10 minut. A potem my oglądamy takie filmiki i myślimy, że tam w Australii to dopiero można sobie łatwo i dużo połowić...

Sumy na spinning nie jednego złamały.Brak wyników może szybko zniechęcić.Dobrym przykładem może być mój syn.W zeszłym roku na 4 wypadach złowił 3 sumy ale wszystkie metodą na"tatę" mówiłem mu co założyć i gdzie rzucać i musiałem stać nad nim żeby o 10min nie rezygnował.Potem przyszło kilka wypadów bez brania I morale mocno opadło.W tym roku zaczął też mocno od grubego 160cm wąsa i jednego spiętego na tym samym wypadzie.Na kolejnym znów złowił rybę 100+ a druga mu się wypięła.Pod koniec czerwca inspirowany wynikami Jacka kupiłem pierwszego nietoperza I mocno wkręciłem się w łowienie z powierzchni.Pierwszy wypad i od razu miałem kontakt z 2 rybami ale niestety przegrałem.Syn łowił ze mną ale klasycznie na przynęty,które dawały mu wcześniej ryby w innych miejscówkach.Potem zaczął próbować z powierzchni I wyniki miał jak napisał Jacek x wypadów zero ryb.Ja w tym czasie złowiłem 4 fajne wąsy.Nie pomagało tłumaczenie jak ma łowić,jednej nocy Jacek chyba z pół godziny mu wszystko tłumaczył pokazywał przynety opowiadał jak prowadzić,ale on chciał po swojemu i zamiast łowić ryby to je podbierał.Impulsem był chyba wypad na którym już prawie godzinę mieszał wodę chińską cykadą,wyczaił miejsce z kleniami ale nie miał brań i postanowił zmienić ją na Fanatica,w trakcie zmiany pod nogami sum przywalił w kleniowe towarzystwo a młody żałował bo ta ryba mogła zassać jego chlapacza ,chwilę po tym złowiłem suma na 30cm szczurka a gdy go wypuszczałem,Jacek zadzwonił ,że ma rybę na kiju.W kilkanaście minut każdy z nas mógł mieć rybę a tylko syn skończył na zero.Na następnym wypadzie już się bardziej przykładał i zaliczył pierwsze branie z powierzchni.Przełamanie nastąpiło wczoraj zaczął prowadzić nietoperza tak jak trzeba i zaliczył pierwszego klenia,miał nawet branie ze ..stopa...Na koniec przywalił mu wąs ale się wypiął.W sierpniu robimy 2 tygodniowy maraton sumowy i teraz już jestem pewien , że złowi pierwszego suma z powierzchni.Jak to się ma do statystyk..był ze mną chyba z 7 razy wiedział jak,gdzie, na co,widział brania ale zerował.

Jedyny okoń nadający się do tabeli (26cm) z mojego wypadu wakacyjnego w okolice Giżycka. Branie z opadu na 2calowego keitecha na główce 1.5g

@jaceen uważam, że statystyki które przedstawiasz są rewelacyjne. Chciałbym się zbliżyć do Ciebie w średniej ilości brań sumowych w przeliczeniu na godziny spędzone nad wodą. Podstawą moim zdaniem jest częste bycie nad wodą i cierpliwe próbowanie. Spinning ma tę przewagę, że nie wymaga godzin przygotowań i tony sprzętu jak na stacjonarce. Rozkładasz kij i już łowisz. 4 godziny na spina to już szmat czasu, na stacjonarce chwilka. W sobotę wróciłem z Chorwacji. Tym razem odpuściłem duży port, bo Trogir jest piękny, ale zbyt tłoczny na łowienie niestety i pozostała mi lokalna mini marina blisko kwatery. Jak się ściemnia jest tu jakieś 10 razy więcej ludzi. Pierwsze dni- a bardziej noce- były obiecujące, jak pisałem złowiłem kilka dorad i sporo rekinków psich. Kolejne kilka wieczorów bez brań, wystarczyło że zmienił się kierunek wiatru. Za to prawie co dzień wyciągałem rozgwiazdy. Skubane łykały fileta zawodowo. Próbowałem więc w innym, pięknym miejscu z drugiej strony wyspy. Wysoki klif, na nim cerkiew wkomponowana w skały i bajeczne miejsce z kryształową wodą. Jeżeli w raju jest jakieś łowisko, to tak sobie je wyobrażam. Ryb było tam mnóstwo, ale ciężko przechytrzyć większą sztukę. Ta już całkiem niezła jak na to miejsce. Największy problem to zabezpieczyć przynętę przed drobnicą, która w dzień momentalnie czyści haczyk, bo prawie każda ryba w Adriatyku ma zęby. Próbowałem w tym miejscu również w nocy. Klimat nieziemski, kilometry od najbliższych budynków, tylko skały, morze i gwiazdy. Jednak z ryb tylko taki brzydal się zameldował nocą. W powrotnej drodze w górę po setkach schodów, nagle słyszę gitarę i śpiew. Duchy? To w środku nocy przy świecach w cerkwi na klifie garstka ludzi gra i śpiewa pieśni. Magiczne chwile... W ostatnią noc przed wyjazdem siedzę w starym miejscu do 2 w nocy i znowu zaczęły brać rekinki. Kolejny raz przekonałem się, że skuteczne łowienie z brzegu w Chorwacji nie jest proste. Mimo to udało się wypracować kilka znośnych ryb, w tym wiele rekinków, które łowiłem pierwszy raz. Próbowałem wbić się na rejs big game, ale nie było grupy do której mógłbym się dołączyć. Zaś samodzielny rejs za 600- 700 euro byłby lekką przesadą nawet jak na mnie.😄 No ale już wyjazd na nocne zawody tuż po przejechaniu 1100 km to już ujdzie.🤣 Wracam po 23, kąpiel i o północy jadę na nocne zawody, które trwają już od 20. Głupie? Nie, bo to zawody na największą rybę. Jedna, największa sztuka na wagę. Próby z żywcem nie przynoszą efektu, więc ok. 2 ustawiamy się na karpie, bo ojciec świetnie przygotował łowisko umiejętnie nęcąc. Zaczynam oglądać na telefonie pierwszy mecz Lewandowskiego i wreszcie ok. 5.30 zamykam zmęczone oko na wcześniej przygotowanym wyrku. O 6 budzi mnie odjazd z kołowrotka, szybko przytomnieje bo ryba jest niezła. Ojciec szykuje się do podebrania a tu na jego kiju też ostra jazda. Podbieram moja rybę i chwilę potem ojczulkowi. Są podobnej długości, ale mój dużo grubszy. Ma dobrze ponad trzy kilo. Ojca jest pół kilo lżejszy. Chwilę potem kolejna jazda u ojca, ale ryba nieco mniejsza. Brania się kończą. To było złote 10 minut z całych 11 godzinnych zawodów. Po ważeniu okazało się, że mam trzecie miejsce a ojciec szóste na blisko 50 uczestników. Warto było nie przespać nocy. 😎 Tej samej doby łowić rekiny i karpie? Chyba szybko tego nie powtórzę.😁

U mnie lipa. Ostatnio na mojej podwrocławskiej mecie pustki i same porażki. Zmieniłem miejscówkę na bardziej popularną ale tam teraz, w okresie letnim zbiera się ryba. Łowiłem z kolegą ok 20:00-00:00. Brań bardzo dużo. Szybie puknięcia. Wyjąłem 3 żarłoczne krąpię i niebrzydką płoć. Klenia o dziwo nie uświadczyłem ale to pewnie kwestia przynęt bo łowiłem na max 3cm wobki. @moczykij łowienie białorybu na spinning wciąga. Może wciągnie i Ciebie 😉

Trzeba dodać wreszcie jakieś okonie, złowione na wschodzie Polski na starorzeczu Bugu w poprzednim tygodniu. Niestety nie dane mi było połowić dłużej, gdyż przez tydzień miałem słabą pogodę😔 a szkoda bo tam na swoich rodzinnych miejscach mogłem coś powalczyć. Na szybkim wypadzie tuż przed burzą udało się złowić dwa okonie 20,5 cm oraz 28,5 cm, oba złowione na srebrną obrotówkę. Udało się również chwilę popływać pontonem na prośbę żony, niestety jednak już bez wędkowania 😜

Tak robię. Te łączniki, które mam, pozwalają na trzy owinięcia na pierwszym haczyku i sześć na trzonku, co daje razem dziewięć zwojów. Pochwal się jednoskładem z pracowni. Bardzo mi się spodobał. Pięknie się wyginał. To o nim mowa? _________________________ 20/21-07-2022 W zasadzie to nie ma co wiele pisać. Można by wkleić zdjęcie i odhaczyć kolejnego suma w statystykach. Ale u mnie to nie przejdzie. Nurt tej nocy był silniejszy niż zazwyczaj. Sporo traw czepiało się o kotwice. Początkowo nie dało się łowić. Na takie sytuacje mam w odwodzie żuka Molix Supernato Beetle 7,5 cm/17 g. W tym sezonie zaliczył pierwsze branie. Do tej pory nie musiałem po niego sięgać. Gdy się z trawami trochę uspokoiło, to założyłem najskuteczniejszą, jak do tej pory cicadę 58 mm/ 12,5 g. Po północy łowię klenia około 45 cm. Klenie są dla mnie pewnym wyznacznikiem. Gdy biorą one, to mam przeczucie, że tam też będą podchodziły sumy. Gdy przynęty pasują kleniom, to też wabią wąsy. Tak sobie to poukładałem i wychodzi, że podążam dobrą drogą. Następną godzinę nic się nie dzieje. Poza tym, że czasami sum w oddali zgarnie z powierzchni jakąś nieostrożną rybę. Tej nocy łowię bardzo dokładnie. Rzuty wykonuję krótkie i gęsto czaszę każde miejsce, w które co kilka metrów wchodzę. Tym sposobem, łowiąc około 3-4 godzin, nie przejdę więcej niż 200 m. Czasami wracam się i ponownie przechodzę ten sam odcinek. Przynęty staram się rzucać w to samo miejsce kilka razy. Chcę mieć pewność, że ryba, która być może w pierwszym przepłynięciu nie zdecydowała się, miała kolejną szansę na podjęcie decyzji. Wchodzę na kolejną miejscówkę. Bardzo ostrożnie. Krótki rzut lekko powyżej siebie, dwa razy zakręciłem korbą i BUM! Jeden atak. Nic nie czuję. Kręcę dalej. BUM! Drugi atak. Dalej nic nie czuję. Widzę tylko młyn w wodzie i jakąś w niej zawieruchę. Kręcę dalej. Wędka tylko się buja. BUM! DUP! SIEDZI! Uf, ale akcja. Jak moje nerwy to wytrzymują? Patrzę na zegarek. Jest godzina 2:04. Sum płynie pod nurt. Sprawdzam ustawienie hamulca i odkładam plecak. Zakładam rękawiczki i oceniam jeszcze raz miejsce do podebrania. Jest dobrze. Nawet przy większym nie powinienem mieć problemów. Po tym, co w tym sezonie się wydarzało, w życiu nie stanę w miejscu niepewnym. Jeżeli będzie to jakaś norma, to skuteczność Lewandowskiego będzie zagrożona. Żarty żartami, ale szczęście mam niesamowite. To nie jest tak, że stanął gościu nad wodą i zawołał: - taś taś moje ptaszki, cip cip, podano do koryta! To wielki wysiłek z mojej strony, dziesiątki zarwanych nocy i zdartych zelówek. Mogę podziękować znajomym, którzy dzielą się swoimi spostrzeżeniami i wynikami. To jest motywujące. Miłe. Hol był ciekawy. Sum nie dawał za wygraną. Zestaw nie zawiódł. Wymienione kotwice na Ownery, po kilku rybach nie mają żadnych oznak słabości. Cała akcja holu ze zdjęciem i wypuszczaniem trwała dokładnie 14 minut. Miarka wskazała 130 cm. Pamiętajcie, sum dostojnie wygląda u siebie, w wodzie. PS Łowiłem do 3:00. Przed samą trzecią mam kolejne branie na opasce. Nie trafione. Który to już raz, gdy zbieram się na ostatni nocny autobus, sumy chcą mi zrobić psikusa? A niech tam, niech robią:) pzdr.,:)

Od jakiegoś czasu czytałem posty i oglądałem zdjęcia @Marienty o spinningowym łowieniu płoci z premedytacją i co tu dużo gadać - zazdrościłem. Najpierw obstawiałem urok osobliwej miejscówki, potem nietuzinkowe umiejętności, w końcu preferencje odrzańskich "mamusiek". Wciąż jednak był to dla mnie temat tabu, a płocie nie licząc tych złowionych spod lodu na błysteczkę, pozostawały gatunkiem spławikowym. Dziś po pracy zajrzałem nad rzekę. Długo chodziłem bez jakiegokolwiek kontaktu, więc gdy w końcu doczekałem się pierwszego, wyraźnego skubnięcia - postanowiłem trzymać się go aż do jakiegoś skutku. Sytuacja sama w sobie była ciekawa, bo chyba pierwszy raz od bardzo dawna miałem branie na Meppsa i go nie zaciąłem. Zmieniałem blaszki kilkakrotnie i drugiego brania doczekałem się na Longa 2 z dużym chwostem. Tego brania też nie zaciąłem. Przeprosiłem więc woblerki. Jako, że brania następowały stosunkowo daleko od brzegu, potrzebowałem czegoś lotnego. Sięgnąłem więc po tonącego Bonito. Po kilku rzutach mam branie, które w końcu zacinam. Agresywny atak i piękna walka na końcu wędki w pewnym momencie kazała mi podejrzewać, że chyba mam brzanę. Chwilę później coś mi jednak nie do końca pasowało. Gdy w końcu zobaczyłem rybę... sam nie wiem co wtedy pomyślałem, ale chwile później przypomniał mi się @Marienty. Teraz już wiem, że da się to zrobić, choć póki co nie było w tym ani odrobiny mojego zamysłu. Później dołowiłem jeszcze klenika na Longa i padł mi telefon, więc się zwinąłem, by w razie trzeciej ryby niepotrzebnie się nie wkurzać. 😂